دیشب به اتفاق دوستی رفتیم شب شعری در انجمن فرهنگی‌ای در ملبورن. من اولین بار بود که می‌رفتم.
یکی از عزیزان قدیمی انجمن مقدمه‌ای فرمودند و آخرش اضافه کردند که اینجا همه چیز آزاد است مگر بحث درباره‌ی سیاست و مذهب، چون ممکن است به کسی بربخورد.
نیک می‌دانم که قصد آن عزیز پیشگیری از تنش و فراهم کردن محیطی آرام برای شعرخوانی بود. اما فکر کردم ما در طول تاریخمان دقیقاً از همین دو ساحتی ضربه‌ی مهلک خوردیم و همچنان داریم می‌خوریم که هی به هم می‌گوییم بحث نکنیم.
من چیزی برای بحث کردن نداشتم ولی وقتی برای آدمی قیدی گذاشته می‌شود، نمی‌دانم چرا بیشتر تحریک می‌شود که همان قید را بشکند. خواستم دستم را بلند کنم و بگویم، ببخشید من آمده بودم در مورد همین‌ها صحبت کنم…