تحول دیجیتال برای نهادهای اجتماعی و خیریه‌ها دیگر یک انتخاب نیست؛ به باور من، امروز این موضوع به یک ضرورت حیاتی تبدیل شده است. به همین دلیل بود که همراه با دوستان در مدرسه اجتماعی گراف وبیناری برگزار کردیم تا مدیران و فعالان اجتماعی ایرانی بتوانند با مسیر درست این تحول آشنا شوند.
در این وبینار درباره‌ی این صحبت کردم که چرا تنها ۱۲ درصد از سازمان‌های غیرانتفاعی جهان در مسیر بلوغ دیجیتال هستند، اما همین گروه چهار برابر مؤثرتر عمل می‌کنند. همین یک آمار کافی است تا بپذیریم تحول دیجیتال یک اجبار است، نه یک گزینه.
من همیشه تأکید کرده‌ام:
«تحول دیجیتال از خرید ابزار شروع نمی‌شود؛ بلکه از روشن شدن اهداف و شناخت توانمندی‌های مورد نیاز سازمان آغاز می‌شود.»
برای ملموس‌تر شدن بحث، چارچوب مایکروسافت برای سازمان‌های غیرانتفاعی۱ را معرفی کردم. این مدل ده حوزه کلیدی دارد: از استراتژی و حاکمیت سازمانی گرفته تا مدیریت اهداکنندگان و داوطلبان، جمع‌آوری کمک‌ها، بازاریابی و ارتباطات، ارائه‌ی برنامه‌ها و سنجش اثرگذاری، و زیرساخت فناوری مثل CRM و هوش مصنوعی.
شرکت‌کنندگان یک خودارزیابی عملی انجام دادند تا جایگاه خود را بسنجند. سپس نمونه‌ی واقعی بنیاد قلب استرالیا را بررسی کردیم—سازمانی که با دیجیتال‌سازی توانسته است هم شفافیت مالی‌اش را بالا ببرد، هم کمک‌های بیشتری جذب کند، و هم برنامه‌های اجتماعی‌اش را اثرگذارتر اجرا کند.
برای من، بخش پرسش‌وپاسخ این وبینار بسیار ارزشمند بود. دغدغه‌هایی مثل مدیریت داده‌های اهداکنندگان، کمک‌های ناشناس و محدودیت‌های سیستمی مطرح شد، و همین نشان می‌دهد که حرکت به سمت تحول دیجیتال در ایران چقدر ضروری است.
این رویداد به همت مدرسه اجتماعی گراف، با همراهی آقای دکتر جعفری و خانم دکتر اصفهانی برگزار شد و من بابت همکاری و همراهی‌شان سپاسگزارم.
🔗 برای جزئیات بیشتر می‌توانید به صفحه‌ی رویداد در وب‌سایت مدرسه اجتماعی گراف مراجعه کنید.
- Microsoft for Nonprofits ↩︎